Pascal stond vanmorgen al erg vroeg naast zijn bed, zijn hart bonsde in zijn borst. Toch nog even een appje naar z’n instructeur of die 10 min later kon komen want was nog niet helemaal klaar. Vandaag was de dag. De dag dat hij zijn rijbewijs zou halen, of in ieder geval dat hoopte hij. De vorige keren was de spanning hem net iets te veel geworden, en die vervelende zenuwen hadden hem elke keer weer in de weg gezeten. Maar vandaag voelde het anders. Hij had getraind, gefocust, en vandaag was het tijd om te laten zien dat hij de baas was op de weg.
Toen hij bij het CBR aankwam, voelde hij de gebruikelijke spanning opkomen, maar dit keer wist hij het onder controle te houden. De examinator keek streng, maar vriendelijk, en Pascal nam plaats achter het stuur. De auto startte met een zachte brul, en hij wist: dit wordt mijn rit.
Elke bocht nam hij vloeiend, elke stop was precies zoals het hoorde. Zelfs de vervelende parallelparkeeropdracht, waar hij eerder zo’n moeite mee had, ging moeiteloos. Toen de examinator hem terugbracht naar het parkeerterrein en zei: “Gefeliciteerd, je bent geslaagd,” kon Pascal zijn oren niet geloven. Hij had het gedaan! Eindelijk, zijn rijbewijs!
Later die dag kreeg hij een berichtje van Thom, een van zijn voetbalteamgenoten. “Bro, als je durft mag je een ritje maken in mijn Porsche. Je hebt het verdiend!” Thom was altijd trots geweest op zijn black Porsche, en Pascal had er al vaak jaloers naar gekeken. Nu was het moment daar.
Met kloppend hart stapte hij in de glanzende sportwagen. De lederen stoelen, het dashboard, en de geur van snelheid vulden zijn zintuigen. Hij voelde zich onoverwinnelijk. Toen hij de motor startte, klonk het gebrul van het beest onder de motorkap, en met een grijns op zijn gezicht gaf hij gas. De weg strekte zich uit voor hem, en dit keer voelde hij zich echt de baas.
De zon zakte langzaam aan de horizon terwijl Pascal soepel over de wegen gleed, het geluid van de Porsche zong door de lucht. Hij was vrij, hij was geslaagd, en hij had eindelijk de controle over de weg. Het was een dag om nooit te vergeten.
